Club van 9 goes Dublin. 

Na de eerste jaren van de Club van 9 steeds in Nederland te zijn gebleven (respectievelijk Amsterdam en Goes), moest het mijn inziens mogelijk zijn om als eerste lid en welbekend globetrotter een buitenlandse reis te organiseren waarbij ook nog eens gevlogen zou worden. Op advies van veler is de bestemming van 2005 Ierland geworden en wel precies Dublin! Omdat op 14,45 uur het vaste vertrekpunt cafe Bellevue helaas gesloten bleek is het vertrekpunt verplaatst naar cafe, waar we na een klein biertje per auto zijn vertrokken naar het vliegveld. Het jaarlijksbudget is nog steeds beperkt tot 300 euro en derhalve is vliegen vanaf Eindhoven nog steeds geen optie en rijden we eerst 200 kilometer zuidwaarts naar vliegveld Charleroi in Belgie. De rit was ruimschoots ingepland maar door files, slechts 3 minuten voor inchecktijd (19.10 uur) daar gearriveerd. Dat was op het nippertje! 

Twee uurtjes vliegen later om 20.10 uur lokaletijd in Dublin gearriveerd en vanuitdaar met de stadsbus(bus 747) naar het centrum om op 1 minuut lopen van het Central Bus Station ons pension, the Jacobs Inn (adres: 21 Talbot Place) te betrekken. Een grote eenvoudige maar nette kamer met vijf stapelbedden (19 euro per persoon per nacht met klein ontbijt!) daar zullen we ieders gesnurk de komende twee nachten moeten aanhoren.Even opfrissen en daarna de stad in om na een Mac Donalds maaltijd het stadgedruis in te lopen. Na diverse kroegen in Temple Bar (het uitgaanscentrum van Dublin) een grote disco ingedokken. Ondanks de enorme lol en gezelligheid noodzaakte het beperkte budget ons tegen 2.00 uur terug te keren naar het pension. Na de vraag of we ieder een extra potje wilden maken werd besloten dat het jaarlijks budget beperkt diende te blijven en extra betalingen niet werden geaccpeteerd. Dit niet naar ieders wens, maar toch ging iedereen (na enkele door diverse leden prive betaalde rondjes) mee en sliep iedereen binnen enkele seconden. 

Zaterdag 16 juni: het ontbijt viel enigszins tegen. Iedereen is op tijd wakker als je met z'n allen op 1 kamer slaapt, maar een jus dórange en Muffin bleek niet genoeg voor de mannen na een avondje stappen. Om 11 uur per metro op weg naar het Dear Park Hotel and Golf Club net buiten de stad. Een werkelijk prachtige golfclub met fraai panoramisch uitzicht over Dublin en de zee. De club is ook voor niet leden toegankelijk is het bezit van een GVB is niet noodzakelijk. Bovendien zijn clubs tegen beperkt budget te huur en hebben we ons gedurende enkele uren en fraai zonnig weer uitstekend vermaakt op de 9-holes St. Fintan's Course met grote hoogte verschillen. Op het terras een heerlijke club-sandwhich met friet gegeten en toen tegen het einde van de middag terug naar het pension gegaan voor een kleine rustpauze.  

Als grote verrassing op zaterdagavond stond de hondenrenbaan gepland. Niemand had enig idee wat dit voor geweldig leuk volksvermaak is. Van ongeveer acht uur ''s-avonds tot 12 uur tien hondenraces. Vanuit de pot mocht iedereen 1 keer inzetten en iedereen bleek een waar neusje te hebben voor de winnaars. Kortom niemand had gewonnen uit de pot. Maar individueel bleken we beter te slagen. Rob wist zelfs op een favoriet te zetten die achterstevoren het hok uit kwam en ............... verloor. De races werden na de nodige pints ook steeds intensiever door iedereen beleefd en schreeuwden we onze favoriten naar de finish. Mocht je ooit in Dublin zijn dan mag je dit vertier absoluut niet missen! Omdat we inmiddels ook weer honger hadden en de Mac Donalds niet door iedereen meer werd gewenst zijn we gaar eten bij de Burger King en vervolgens weer het nachtleven van Dublin in gedoken waar we in een grote disco en na enkele Breezers de Ierse vrouwen steeds mooier zagen worden.  

Zondagmorgen, na het inmiddels legendarisch gebleken ontbijt nog enkele touristische terkpleisters in Dublin per voet bezichtigd. Hieronder zaten ondermeer Trinity Church. Daarna weer per bus naar het vliegveld om om 17.40 uur lokale tijd terug naar Belgie te vliegen. Op het vliegveld het terugkerende ritueel van lootjes trekken uitgevoerd. Joep Rosmalen is de gelukkige. . En gelet op zijn grote mond dat alleen een buitenlandse trip voor hem een optie is ben ik benieuwd wat 2006 voor de club van 9 gaat brengen.  

Bedankt Jongens het was weer super.  

Roy.